Wróciłem do domu i znalazłem na progu dużą żółtą walizkę z notatką – kiedy ją otworzyłem, zbladłem

Nasze rozmowy były szczere i uczciwe. „Przykro mi, że się o tym dowiedziałaś” – Claire przeprosiła pewnego dnia przy kawie. „Nigdy nie chciałam cię skrzywdzić”. „Wiem” – powiedziałam. „W dziwny sposób jestem wdzięczna. „Uratowałaś mnie od życia pełnego kłamstw”. Stałyśmy się dla siebie nawzajem nieoczekiwanymi źródłami pocieszenia. Dzielenie się doświadczeniami pozwoliło nam się uleczyć. Pocieszałyśmy się wiedzą, że nie jesteśmy same w naszej zdradzie. „Nigdy nie myślałam, że znajdę przyjaciela w tym bałaganie” – mruknęła Claire, jej uśmiech był blady. „Ja też nie” – odpowiedziałam. „Ale jesteśmy tutaj i to pomaga”. Gdy dni zamieniły się w tygodnie, zaczęłam rozmyślać nad tym, co się wydarzyło.