Wróciłem do domu i znalazłem na progu dużą żółtą walizkę z notatką – kiedy ją otworzyłem, zbladłem

„Co to, u licha, jest?” – szepnęłam do siebie, przewijając zdjęcia. Moje ręce trzęsły się, gdy czytałam listy. Każde słowo było jak miecz w moim sercu. Gdy siedziałam tam w szoku, zadzwonił mój telefon. Numer był nieznany. Odpowiedziałam drżącym głosem.

„Halo?” „Cześć, to Jenny?” zapytała kobieta. „Tak, kim jest ta osoba?” odpowiedziałam. Nazywam się Claire. Jestem kobietą na zdjęciach. „Zostawiłam walizkę na twoim progu”. „Dlaczego? „Dlaczego to zrobiłaś?” zapytałam łamiącym się głosem. „Niedawno odkryłam prawdę o tobie i twoim narzeczonym” – powiedziała mi.

„Kłamał nas oboje. Próbowałam się z tobą skontaktować wcześniej, ale to była jedyna opcja, jaka przyszła mi do głowy. Pozostałam w milczeniu, rozważając jej uwagi. Claire kontynuowała: „Bardzo mi przykro, że musiałaś się dowiedzieć w ten sposób. Uważałam, że zasługujesz na poznanie prawdy”. Jak długo wiesz?” W końcu zapytałam.