Moja teściowa potajemnie sabotowała moje posiłki, gdy mieliśmy gości, żeby mnie upokorzyć – nie przepuściłem tej okazji

Goście byli wściekli, wyciągali telefony i próbowali wymyślić, co zrobić. Simon wyglądał na zdesperowanego, jego oczy szukały wszędzie odpowiedzi.

„Co do cholery się stało? Dlaczego ona zaczęła się dusić?” krzyknął Simon, a jego głos się załamał.

Ewa, która perfekcyjnie odgrywała swoją rolę, spojrzała na nią szeroko otwartymi, niewinnymi oczami. „Tato, w makaronie był kwas cytrynowy. Mama ma na niego alergię. Ale pytanie brzmi, skąd kwas cytrynowy dostał się do makaronu? Mama nigdy go nie dodaje!”

Kremowy makaron w jednej patelni | Źródło: Pexels

Wszystkie oczy zwróciły się w stronę Donny. Była zamrożona, a jej twarz była blada. Uświadomienie sobie tego, co zrobiła, uderzyło ją niczym uderzenie pociągu towarowego. Zająknęła się, a jej głos był niewiele głośniejszy od szeptu.

„Ja… ja nie miałam zamiaru… ja po prostu chciałam…” Urwała, bo ciężar jej czynów odcisnął na niej swoje piętno.

Twarz Simona wykrzywiła się ze złości. „Zrobiłeś to? Dodałeś kwas cytrynowy do makaronu? Dlaczego to zrobiłeś?”

Oczy Donny napełniły się łzami. „Przepraszam, Simon. Myślałam, że daję mu nauczkę. Nie chciałam, żeby to się stało”.

Bardzo emocjonalna starsza kobieta na skraju łez | Źródło: Midjourney

Ciąg dalszy na następnej stronie