W miarę jak metabolizm zwalnia, człowiek śpi coraz dłużej, czasami niemal bez przerwy. Coraz trudniej ją obudzić, ale to nie znaczy, że nie może cię już słyszeć.

Jak postępować?

Mów do niego łagodnie, bo słuch jest często ostatnim zmysłem, który zanika. Unikaj potrząsania nią, aby ją obudzić, preferuj czułość w postaci słowa lub pieszczoty.

Osłabione ciało: codzienne czynności stają się trudne

Energia słabnie do tego stopnia, że ​​podniesienie głowy czy picie przez słomkę staje się niemożliwym wysiłkiem. Nie jest to oznaką cierpienia, lecz naturalnym procesem.

Skup się na komforcie: Ułóż osobę w wygodnej pozycji, dopasuj poduszki i pozostań przy niej.

Zamieszanie i niepokój: kiedy umysł się chwieje

Myśli stają się niewyraźne, dana osoba może sprawiać wrażenie, że rozmawia z osobami, których nie ma w pobliżu lub że przeszukuje swoje notatki. To pomieszanie może wydawać się zaskakujące, ale jest powszechne pod koniec życia.

Jak postępować?

Zachowaj spokój, mów łagodnie i przypomnij mu, kim jesteś. Spokój twojej obecności może ukoić te chwile niepokoju.

Nieregularny oddech: dźwięki, które niepokoją